Dijual Tebu Dengan Harga Per Kubik

Foto: Cong Kenek
Namanya juga masih pemula. Kelakuannya ya berlagak sok. Dibalik itu, tentu saja ada yang bikin orang cekakakan. Tebu yang biasanya dihitung kwintalan, ditawar perkubik. Pantes saja si penjual mesam mesem
          Setelah lulus kuliah, Cong Kenek asal Pasirian me mang sudah punya pe ker jaan nyaman. Dia menjadi salah seorang karyawan swasta di perusahaan top di Lumajang. rutinitasnya selalu padat dengan kerja, kerja dan kerja. Disela-sela itu, kemudian muncul pemikiran bagi dia untuk menambah penghasilan dengan mencari kerjaan sampingan. Yang dimaksudkan adalah usaha baru. Yang tidak butuh modal tetapi butuh makelaran. Sambil menyelesaikan tugasnya, dia mendekati salah seorang petani tebu yang hendak memanen kebunnya. “Cak, piye kabare,” tanya Cong Kenek menyapa. “Apik Cong, sampean ape neng endi,” jawab Mat Tasan. “Biasa cak, golek rejeki iki,” tanggapnya. Disela perbincangan ngalorngidul itu, Cong Kenek mulai masuk pada pokok permasalahan dan tujuannya. “ngeneh cak, aku iki kan golek sampingan kerjoan. Lek ngandelno kerjoanku tok gak iso cak, soale iso ae perusahaanku tutup cak,” katanya sambat.
“Bener iku Cong, ojok ngandelno kerjoan ae. Mending usaha dewe tinimbang melu perusahaan terus,” jawabnya. “Terus karepmu piye, opo sing iso tak ewangi,” tanya Mat Tasan. Karena peluang sudah dibuka, Cong Kenek tak segan-segan menanyakan harga tebu. “Lek tebu ngeneh iki cak, aku asline duwe akses. Penjualane goneke pean iki neng endi,” katanya. “Biasane tak kirim neng pabrik-pabrik. Soale pabrik langsung nampung,” katanya. “Sip cak, berarti enek peluang aku kerjasama karo sampean,” jelas Cong Kenek. “Lah, piye karepmu Cong,” tanyanya. “Ngeneh cak, aku duwe akses ngelebokne tebune pean neng panggonku. Tepi regone kudu cocok,” ujarnya. “Iyo wes, awakmu wani piro?,” tanya Mat Tasan. “Yowes cak, tenanan yoh, ayo saiki kari negone,” ungkap Cong Kenek.
Disaat itulah, Cong Kenek dengan PEDE nya menanyakan hitungan penjualan. “Lek tebune sampean iki dijual dengan ukuran opo cak. Soale biasane lek aku itungane kubikan. Sak kubik piro biasane lek goneke sampean,” katanya PEDE. Mendengar pertanyaan itu, Mat Tasan melotot. Dalam hati dia mulai curiga dan muncul tanda-tanya. “Wong iki asline ngerti opo ora. Lek delok pertanyaane koyoke gak nyambung iki,” batinnya. “Heh cak. Piro sak kubik regone tebune. Aku niat ape tuku tenanan iki,” katanya lagi. Mat Tasan tak langsung menjawab. Dia hanya merespon mesam-mesem ke arah Cong Kenek. Sesekali dia geleng-geleng melihat kelakuan Cong Kenek. “Yo sekarepe wes Cong, penake piro, digawe kubik opo rittase? iku termasuk kartu kendali opo ora?,” katanya.
Cong Kenek mulai kelabakan dengan ucapan Mat Tasan. “Iku lak dagangan pasir cak. Pakek rittase karo kubikan. Enek kartu kendaline pisan. Saiki iki aku ape tuku tebune sampean kok,” ucap Cong Kenek memperjelas. “Lah awakmu dewe sing ngisruh disek kan Cong,” jawabnya dengan mesam-mesem campur menceb. “Ngisruh apane cak,” tanya Cong Kenek. “Lah mosok enek dagangan tebu kubikan. Mulai ndisek tebu iku mestine kwintalan. Ngawur awakmu Cong,” jeplak Mat Tasan.
Dasar Cong kenek, ada saja alasannya. “Yo menowo cak neng keneh bedo karo daerahku. Soale neng daerahku enek tebu didol nganggu kubikan,” dalihnya. “Wes ngeneh ae Cong, ndak usah mbahas bisnis. Saiki ayok ndang mulio aku sik repot ngurus tebangan tebuku,” ujar Mat tasan sambil menyarankan Cong kenek menunggu di rumahnya.